نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به قلم: منصور یوسفی دیگهسرایی
تالشان نیوز : تأمین و تضمین سلامت جامعه در گِرو فعالیتهای مراکز بهداشتی و درمانی است. از این رو سرمایهگذاری در بخش بهداشت و درمان نه تنها اقدامی انسانی و ارزشمند است بلکه برخلاف بازار بورس که اغلب دچار نوسانات شدید میشود از ریسک کمتری برای سرمایهگذاری برخوردار است.
خرید سهام بیمارستانهای خصوصی برای سرمایهدارانی که به دنبال سرمایهگذاری در محلی امن و قابل اعتماد میباشند بهترین پیشنهاد در شرایط کنونی و امروزِ جامعه ماست که گذشته از ارزش معنوی و انسانیِ والا از سوددهی مناسبی هم برخوردار است.
امروزه کمتر دیده و یا شنیده میشود که یک بیمارستان خصوصی دچار ورشکستگی شده و یا قادر به تامین هزینههای جاری و پرداخت مطالبات سهامداران، پزشکان و پرسنل نباشد!
عمدهترین نارضایتیها در ارتباط با سرمایهگذاری و خرید سهام مراکز درمانی خصوصی مربوط به سوءمدیریت و عدم رعایت قوانین حاکم بر بیمارستانهاست تا سوددهی کمتر.
اگرچه بدقولی بیمههای درمانی و سازمانهای بیمهگر در پرداخت بدهیهای خود حساب و کتابهای سهامداران را دچار کمی مشکل میکند اما این مشکل-که دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد- مختص بیمارستانها نبوده؛ درمانگاهها، آزمایشگاهها و مطبها را هم درگیر میکند. فلذا عمدهترین مشکل اقتصادی و ورشکستگی بیمارستانهای خصوصی نه سوددهیِ کمتر که سوءمدیریت در سطح کلان است.
بیمارستان و زایشگاه خصوصی دکتر طاهری طالش که سالها پیش به همت دکتر یداله طاهری طالش جراح و متخصص زنان و زایمان تأسیس شد علاوه بر ارائه خدمات ارزشمند درمانی به مردم منطقه و شهرستانهای همجوار، با جذب بیش از صد نفر نیروی کار تخصصی و غیرتخصصی گامی ارزشمند در اشتغالزایی و اقدامی مؤثر در جلوگیری از مهاجرت جراحان توانمند شهرستان به مرکز استان و یا استانهای دیگر هم بودهاست.
هرچند کارشکنی و نامهربانیِ مسئولین وقتِ شهرستان روند پیشرفت فیزیکی و بهرهبرداری از این پروژه ارزشمند را در روزها و سالهای نخست دچار کندی کرد اما عزم و اراده مؤسس نه تنها به بار نشست بلکه به توسعه شهرستان هم کمک شایانی کرد که علیرغم همه حواشی، انتقادها و دلخوریهایی که وجود دارد، نباید این کار بزرگ از دیدهها پنهان بماند و در همینجا بر خود لازم میدانم بهعنوان عضوی از خانواده بهداشت و درمان شهرستان که اتفاقا مدتی هم توفیق خدمت در آن مجموعه را داشتهام از زحمات ایشان تقدیر و تشکر کنم.
اما تأسیس یک مرکز درمانیِ خصوصی-علیرغم هزینهی بالایی که میبَرد- تنها بخش کوچکی از فرآیند کار است!مدیریت مراکز درمانی-اعم از خصوصی یا دولتی- در حوزههای مالی، اداری و خدماتی به دلیل نوع فعالیت و شبانهروزی بودن آن، اساسیترین بخش کار است که کمتوجهی یا بیتوجهی به آن میتواند چالش جدی در ادامه برای سهامداران و مؤسسین ایجاد کند.
بعد از تأسیس مرکز مذکور تعدادی از پزشکان متخصص و جراحان توانمند شهرستان که اغلب فرزندان همین شهرستان بودند با انگیزه خدمت به مردم در کنار سرمایهگذاری اقتصادیِ مطمئن عطای مهاجرت را به لقایش بخشیدند و در این مجموعه مشغول خدمت شدند.
در ابتدا به دلیل بعضی ملاحظات اخلاقی و احترام و علاقه به مؤسس محترم و شاید عدم آگاهی از قوانین و ضوابط مربوط به خرید سهام و انواع آن، با خرید سهام و به عنوان سهامدار در این مرکز شروع به فعالیت کردند که علیرغم نبود آمار و ارقام دقیق و مشخص، شواهد نشان میدهد که این مرکز در گذشته از رونق بالایی برخوردار بوده که نه تنها رضایت ذینفعان بلکه مراجعین را هم در برداشتهاست.
با گذشت زمان و به سر آمدن ماهِ عسل ذینفعان و رقابتهای شغلی و اقتصادی، ریشههای اختلاف در زمینههای مختلف شکل گرفت و نبود عزمی جدی برای شنیدن انتقادات سبب شد تا مشکلی که میتوانست با همدلی و در فضای دوستانه حل شود امروز به گرِهی تبدیل شود که پای مسئولین شهرستانی و استانی را هم به میان بکشد!اگرچه در هفتههای اخیر در بعضی از رسانهها اشاراتی به تعطیلی این مرکز شده اما عمدهترین محور آن مطالب در دو بخش خلاصه میشد:
مطلبی که در رسانه تالشان نیوز آمده بود و عمدهترین علت تعطیلی را به زیرمیزی پزشکان نسبت داده بود که در واقع پاک کردن صورت مسئله بود؛ چراکه زیرمیزی اگر وجود داشته باشد، همیشه و در همه جا بوده و هیچگاه نتوانسته سبب تعطیلی مرکزی شود. مضافا دلایل اخذ زیرمیزی و سوق دادن بیماران به مرکز دولتی هم عنوان نشده بود! امری که از مهمترین دلایل عدم همکاری جراحان با آن مرکز بوده است.
مطلب دوم در ماهنامه تالش چاپ شده بود که دردنامهای درخور تأمل بود اما نه عوامل مسبب تعطیلی را ریشهیابی کرده و نه راهکاری برای آینده آن مجموعه داده بود اما از هردو رسانه و نگارندگان آن مطالب بهخاطر احساس مسئولیتی که در قِبال این دغدغهی منطقهای داشتند تقدیر و تشکر میکنم.
این امر من را بر آن داشت تا به عنوان یک شهروندِ عضو خانواده بهداشت و درمان و به عنوان فردی که مدتی در آن مرکز نقش مدیریتی و اجرایی داشتهام برای تنویر افکار عمومی و در پاسخ به سوالات بسیاری که توسط شهروندان در ارتباط با تعطیلی بیمارستان مطرح میشود نکاتی را در دو بخشِ:
۱- علل تعطیلی و۲- راهکارهایی برای فعالیت مجدد، به اطلاع مردم منطقه و اصحاب رسانه برسانم:
۱- توزیع نامتناسب سهام بین مؤسس و سایر سهامداران که سبب گردید تا اعضاء از قدرت کافی برای تصمیمسازی و مدیریت مرکز برخوردار نباشند و این امر به مرور سبب دلسردی سهامداران در ادامه همکاری با مرکز شده و آمار جراحیها و نهایتا درآمد بیمارستان کاهش پیدا کند.
۲- نوع سهام فروخته شده به خریداران که بنا بر اظهارات خودشان از نوعِ سهام کاری میباشد نه سهام عرصه و اعیان! ماحصل این نوع سهام تعلق نگرفتن سود ناشی از درآمد بیمارستان به سهامدار میباشد که این موضوع هم انگیزه همکاری را از پزشکان متخصص سلب کرد و به مرور بر درآمد بیمارستان تأثیر منفی گذاشت.
۳- فرسوده بودن بنا و ساختمان فیزیکی از دیگر عوامل دخیل در تعطیلی مرکز میباشد. افزایش هزینههای جاری و حقوق کارکنان و نبود درآمد کافی امکان مرمت و بازسازی بنا را از مدیران سلب و دانشگاه علوم پزشکی به دلیل غیر استاندارد بودن بخشهایی از فضای فیزیکی و تجهیزات زیربنایی، بارها به مدیران بیمارستان تذکر کتبی داده و تهدید کرده بود که در صورت عدم تامین نظر دانشگاه، احتمال پلمپ بیمارستان در آینده وجود دارد.
۴- نبود تجهیزات پزشکی پیشرفته و یا قدیمی بودن تجهیزات موجود امکان ارائه خدمات بهتر و بیشتر به مراجعین را از مرکز سلب کرده و این امر سبب کاهش درآمد بیمارستان در سالهای اخیر شده بود.
۵- نبود بخشهای تخصصیِ رادیولوژی، سیتیاسکن، سونوگرافی، آندوسکوپی، پاتولوژی و…. در بیمارستان یکی دیگر از علل کاهش درآمد و تعطیلی بیمارستان میباشد.
۶- نبود بخشهای ویژهی سیسییو، آیسییو و دیالیز که پُردرآمدترین بخشهای یک بیمارستان خصوصی میباشند.
۷- سوءمدیریت یا مدیریت ناکارآمد در تمام سطوح بیمارستان اعم از اداری، مالی و خدمات بالینی.
۱- تدوین مجدد اساسنامه و یا اصلاح اساسنامه موجود به نحوی که خواستههای تمام سهامداران را برآورده کند.
۲- توزیع متناسب سهام بین سهامدارانِ فعلی و فروش بخشی از سهام به خریدارانِ جدید تا هم تقسیم قدرت بین ذینفعان عادلانه گردد و هم درآمد حاصل از فروش سهام صرف بهسازی، پرداخت مطالبات، تامین و تهیه تجهیزات پزشکی جدید شود.
۳- توسعه فضای فیزیکی و احداث بخشهای تخصصی و ویژه از محل درآمد حاصل از فروش سهام برای افزایش درآمد در آینده.
۴- سپردن مدیریت کلان بیمارستان به مجموعهای جدید که کاردان، پیگیر، پاسخگو، دلسوز و پاکدست باشند.
۵- همدلی و کنارگذاشتن کدورتها و دلخوریهای گذشته که تمام ذینفعان در آن سهیم بودهاند.
۷- التزام به قوانین و مقررات حاکم بر بیمارستان از سوی تمام ذینفعان و قبول اصل پاسخگویی به عنوان ابزار مهم در اداره بهتر بیمارستان از سوی تمام ذینفعان.
در پایان ضمن آرزوی سلامتی برای مؤسس محترم بیمارستان جناب دکتر یداله طاهری و تمام پزشکان و پرسنل آن مرکز که سالها برای تامین سلامت مردم تالش تلاش کردند از دلسوزان منطقه هم تقاضا دارم که به جای تلاش برای جلب سرمایه و یافتن سرمایهگذار جدید جهت توسعه شهرستان تالش، نگذارند این سرمایه عظیم و ارزشمند تعطیل شود.
ارادتمند: منصور یوسفی دیگهسرایی