نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
همه باید در برابر قانون تسلیم باشیم و بپذیریم ریاست بیمارستان حق دارد برای پیشبرد برنامههای خود تیم توانمند و همسو با خود تشکیل دهد . در جهان متمدن امروزی مقاومت در واگذاری پُست و مقام، هیچ جایگاه و مدافعی ندارد و نه تنها از نظر نخبگان محکوم است بلکه عامه مردم هم از آن دفاع نمیکنند.
تالشان نیوز : اریش فروم روانشناس مشهور ضمن توضیح معانی اقتدارگرایی و تبیین شخصیت اقتدارگرا، در یک جمله کوتاه میگوید:《 شخصیت اقتدارگرا مخالف آزادی است 》.
از همین جمله کوتاه میتوان دریافت که اقتدارگرایی مختص حاکمان نیست؛ هرجا تفکری، جریانی، گروهی یا فردی درصدد سلب آزادی- خواه از خود یا دیگران – باشد مروج و مبتلا به اقتدارگرایی است.
در جوامع در حال گذار که نیازمند تحول در تمامی سطوح مدیریتی اعم از: سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی و رفتاری است، بزرگترین مانعِ پیشرو فرهنگ اقتدارگرایی/انحصارطلبی است.
مفهوم انحصارطلبی با اقتدارگرایی کمی متفاوت اما از آنجا که هر دو حذف دیگری را تنها راه بقا و ماندگاری خود میدانند، میتوان در پارهای از اتفاقات – از جمله نواختن سیلی بر صورت رئیس – پای مشترک هر دو ویژگی را یافت.
امروزه مهمترین عاملی که مانعِ تحول، پیشرفت و تعالیِ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در جامعه شدهاست همین تفکر است.
جریانی که نه تنها به تغییر و تحول باور ندارد بلکه با تحولخواهی و تحولخواهان سرِ ستیز و دعوا هم دارد.
انحصار قدرت و تمرکز آن در یک گروه، جریان و …. و ترس و نگرانی از هرگونه تحول و تغییر، از این افراد، گروه یا جریانها شخصیتی نگران، شکاک، ترسو، ستیزهجو و تهاجمی میسازد.
در رخداد اخیر در بیمارستان شهید نورانی که به نظر من ” سیلی اقتدارگرایی بر صورت تحولخواهی ” بود، بیش از آنکه به دنبال صلح و آشتی باشیم- که البته خوب و لازم است – باید به دنبال ریشهیابی علل و شناسایی و کنترل تمام کسانی که در راستای همان تفکر عمل میکنند، بود.
اکتفا به آشتی بدون بررسی و ریشهیابی علل آن، تنها پاک کردن صورت مسئله است و این فرصت را در اختیار تمام کسانیکه شخصیت اقتدارگرا و انحصارطلب دارند میگذارد تا با ساماندهی و بازسازی هویت و فرصت از دست رفته، در موقعیت جدید و دیگری سر از لاک برون آورده و حادثه جدیدی را رقم بزنند.تجربه دهههای اخیر و تلاشهای بیثمر نیروهای به اصطلاح ” اصلاحطلب” برای مواجهه با جریان موسوم به اقتدارگرایی بیانگر آناست که اقتدارگرایان به چیزی کمتر از حذف رقیب/دیگران نمیاندیشند.
اقتدارگرایان نه تنها برای به دست آوردن قدرت یا مسئولیت از قوهی #قهریه و فشار جریانهای قدرتمند بهره میبرند بلکه هنگام سپردن و واگذار کردن آن هم متوسل به زور میگردند و آمدن و رفتنشان جز با فشار و زور رقم نمیخورد .
در دنیایی که نخستوزیر کشوری برای قطع چند ساعت برق استعفا میدهد یا وزیر آموزش و پرورش کشوری برای تیراندازی در مدرسهای استعفا میدهد ما هنوز با پدیدهای مواجهایم که مدیر سطح پایینی در یک بیمارستان حاضر نیست به خاطر سه سال فرصت ارزشمند از دست رفته که اتفاقا با انتقاد و گلایهی رسانهها، شکایت و فریاد شهروندان، نارضایتی پرسنل تحت امر و حتی نارضایتی مدیران دانشگاه مواجه بود، صندلیِ مدیریت را بطور مسالمتآمیز به همکار بعدی و البته توانمندتر از خود بسپارد.
این اتفاق اگرچه ماهیت تفکر اقتدارگرایی را برملا میسازد هشداری هم باید باشد برای مدیران بهداشت و درمان شهرستان و دانشگاه که در سپردن مسئولیتها به افراد حتی در ردههای پایین مدیریتی تجدید نظر کنند.
بعد از افتتاح بیمارستان جدید که میتوانست تحولی عظیم در خدماترسانی به جامعه و مردم ایجاد کند، همین تفکر با حذف و ایزوله کردن افراد توانمند و شایسته، ضمن سلب فرصت خدمتگزاری از آنان جامعه را نیز از دریافت خدمات شایسته محروم کرد.
اینک که فرصتی پیش آمده تا امور بیمارستان در مسیری متکی بر خرد جمعی و کار تیمی پیش برود نباید آزمون و خطای گذشته را دوباره تکرار کرد.
بیمارستان شهید نورانی نیازمند یک خانهتکانی جدی در تمام سطوح میباشد که این جز با تدبیر و دوراندیشی و پرهیز از باندبازی و نورچشمبازی امکانپذیر نیست.
شایستهسالاری و شایستهگزینی، چرخش مدیریت، جانشینپروری، ارتقای توانمندی و آموزش همهجانبه و ساماندهیِ امور بر زمین مانده در سالهای اخیر، ضرورتی اجتنابناپذیر است که ریاست و مدیران ارشد بیمارستان باید مدنظر داشته باشند.همه باید در برابر قانون تسلیم باشیم و بپذیریم ریاست بیمارستان حق دارد برای پیشبرد برنامههای خود تیم توانمند و همسو با خود تشکیل دهد . در جهان متمدن امروزی مقاومت در واگذاری پُست و مقام، هیچ جایگاه و مدافعی ندارد و نه تنها از نظر نخبگان محکوم است بلکه عامه مردم هم از آن دفاع نمیکنند.
به امید داشتن ایرانی آباد و بیمارستانی برتر و نمونه.