شوراها علیه شوراها !!!

تالشان نیوز : برایم بعضی جملات متشابه در لغت و مخالف در معنی خیلی جالب است ؛ درک این جملات کوتاه و تشریح و تفسیر آنها خود نبازمند تحقیق و بررسی بسیار می باشد و کار افرادی چون من نیست ولی از آنجا که از قدیم گفته اند : آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید از این منظر من هم به اندازه وسع و توان خویش تلاش می کنم فهم و درکم را به اشتراک بگذارم.

یکی از این جملات کوتاه پرمعنی و عمیق و ژرف متعلق به توماس هابز می باشد که او نیز از یک نمایشنامه یونان باستان اقتباس کرده است تا بتواند قصد و منظور خود را برساند و آن جمله این است:انسان گرگ انسان است.

نگاه اولین و برداشت نخستین چنان می نماید که هابز انسان را به گرگ که صفت بارزش درنده خویی است تشببه کرده است و بی رحمی را خاصیت ذاتی بشر می داند اما قصد اصلی هابز از این تشبیه انسان به گرگ چیزی نیست برای رسیدن به اقتدار دولت و قرارداد اجتماعی که ژان ژاک روسو واضع آن بود.

پس بیان وضع طبیعی هدف نبوده بلکه رسیدن به جامعه منضبط و مقتدر و به هم پیوسته هدف غایی این سخن می باشد.

من نیز در انتخاب تیتر این مطلب ((شوراها ؛علیه شوراها ))دقیقا همین قصد و نیت را دارم.

چرا که علی الظاهر چنین بنظر می‌رسد که شوراهای ادوار مختلف علیه یکدیگر گام برداشته و با صرف هزینه های گزاف به تخریب یکدیگر پرداخته اند.

مستند ادعایی من نیز پروژهای کلنگ زده شده با تبلیغات و هزینه های گزاف در یک دوره و به هدر رفت و فنا رفته در دوره بعدی است.

گویا شوراهای هر دوره از سیاره ای دیگری آمده اند و نیازهای جامعه و‌شهر را برخلاف نیازهای دوره قبلی تشخیص داده و از ادامه پروژه های قبلی نه تنها امتناع نموده بلکه اقدام عامدانه به تخریب آن پروژه ها نیز کرده اند.

وجالب اینکه چه تعجیل و همتی در به انزوا کشیدن و تخریب و هدر رفتن این پروژه ها از خود نشان می دهند.

این مختص یک دوره نیست که مثلا شوراهای دوره فلان را مبری از این کار بدانیم بلکه اگر نیک بنگریم همین رفتار نسبت به دوره قبلی در همه ادوار خودنمایی می کند‌.

برای پرهیز از این رفتار شوراها علیه شورا نه خواهش و تمنا چاره کاره است نه درخواست وتضرع؛ راه حل همان است که هابز در ((دولت مقتدر)) نشان داده است.

باید با زبان قدرت با چنین شوراهای تضییع کننده اموال عمومی برخورد قاطع و سخت داشت وگرنه اگر زبان نرم پاسخگو بود تاکنون شهروندان شاهد تغییر رفتار در طول عمر شوراها بودند.

شاید که نه ؛حتما و قطعا نیازمند یک دیکتاتوری ارشادی هستیم تا شاهد اصلاح رویه ها باشیم و اگر چنین نشود در بر همان پاشنه ای می چرخد که تاکنون چرخیده است و‌شوراها علیه شوراها خواهند بود و بنام مردم و از جیب مردم هزینه خواهند کرد ‌و حاصل آن چیزی جز آن چه در گوشه و‌کنار شهر می بینید نخواهد بود

شهروز پروایی مریان