نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش تالشان نیوز در پی ایجاد حواشی پیرامون صحت و سقم موفقیت در صعود یکی از کوهنوردان اعزامی شهرستان تالش به قله ارارات ترکیه، طی تماس تلفنی با این ورزشکار ماجرای صعود را جویا شدیم.
وی با بیان صعود تیمی همراه با باشگاه صاعدان تبریز به قله پنج هزار و ۱۳۷ متری آرارات ترکیه می‌گوید: این صعود برون مرزی ساعت ۱۱ صبح ۱۶ بهمن و با مجوز فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است.
تیم ما تا ارتفاع ۵ هزار و ۱۰۰ متری صعود کرد، اما ۳۷ متر باقی مانده را به علت شرایط بد هوا و مه یخ زن از دست دادیم.
آقای کوهنورد با بیان دریافت گواهی صعود از ترکیه اظهار می‌کند: حاضر نیستم که مصاحبه صوتی و یا تصویری درباره موضوع صعود داشته باشم.
گفته های وی و عدم تمایل به گفتگوی صوتی و تصویری و توضیحات بیشتر سبب می‌شود تا به سراغ متولیان ورزش در تالش برویم.
کاوه قدسی رئیس اداره ورزش و جوانان تالش درباره این موضوع می گوید: طی سفر کاری رشت و اداره کل ورزش و جوانان به وسیله چند کوهنورد گیلانی از ماجرای صعود ناموفق و شرایط اعزام وی مطلع شدم.
این موضوع را در نشست با هیئت کوهنوردی تالش و این کوهنورد طی هفته آینده بررسی می‌شود.
رئیس هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی تالش درباره شرایط صعود و اعزام ورزشکاران به سفرهای ورزشی می‌گوید: آقای ورزشکار یک معرفی نامه از هیئت تالش برای هیئت استان گیلان دریافت کرده است اما به دلیل اینکه شرایط اختصاصی صعود را نداشته به فدراسیون معرفی نشده است.
نامه ارائه شده نیز تنها یک معرفی نامه است و و به معنی مجوز صعود برون مرزی نیست و ارزش قانونی دیگری ندارد.
سید مرتضی قوامی با بیان شرایط احراز صعود به قله یک کوه تصریح می‌کند: ورزشکار برای تایید باید در قله عکس بگیرد. چنانچه به دلیل یخ زدگی دوربین و یا شرایط بد آب و هوا قادر به این کار نباشد صعود وی از طریق دستگاه جی پی اس و ارتفاع سنج همراه ورزشکار کنترل می‌شود.
وی درباره جنجال رسانه ای درباره صعود زمستانی یک کوهنورد به قله آرارات می‌گوید: گواهی صعود ارائه شده به کوهنوردان لزوما به معنی انجام صعود موفق نیست.
این گواهی در ازای دریافت ۱۵ دلار صادر می‌شود و ادعای فتح یک قله بدون ارائه مستندات کافی کاری غیر اخلاقی در ورزش است.
ولی متاسفانه افرادی پا به عرصه ورزش گذاشته اند که هیئت ورزشی را کنار گذاشته و جشن صعود نیز برگزار می‌کنند.
همه گفته ها در تالش ارزش خود را دارد و هر کس مدعی موضوعی می‌شود. جستجوی حقیقت این صعود با کمک فعالان کوهنوردی تالش ما را به علی میرزایی مدیر فنی صعود به آرارات می‌رساند.
جوانی اهل تبریز از باشگاه صاعدان که از گفته های ورزشکار تالشی متعجب شده است.
میرزایی با بیان بدی شرایط آب و هوا در دامنه کوه خاطر نشان می‌کند: جان نفرات در کوهنوردی بر همه چیز مقدم است و یک صعود می‌تواند به مرگ یا نقص جسمی یک ورزشکار منتهی شود. این صعود را برای حفظ جان و سلامتی اعضای تیم ناتمام اعلام کردم.
وی با بیان چگونگی صعود می افزاید: ما تا کمپ شماره دو در ارتفاع چهارهزا ر و ۲۰۰ متری رفتیم. پس از بازگشت نیز در نامه ارسالی به فدراسیون کوهنوردی نیز به این موضوع اشاره کرده ام و مسئولیت عدم صعود را بر عهده میگیرم.
کوهنورد تبریزی درباره گفته های فرد مدعی و گواهی صعود خاطر نشان می‌کند: مدرک گواهی صعود را در کمپ اصلی دریافت کردیم که تاریخ و ارتفاع صعود در آن نوشته نشده بود. زمانی که در هتل بودیم از همه خواستم تا با صداقت ارتفاع واقعی را روی گواهی بنویسند.
بنابرگزارش تالشان نیوز این صعود ناموفق جدای از جنبه های فنی که دارد ناهماهنگی موجود در ورزش تالش و گیلان را نشان می‌دهد. این که چگونه شهردار و اعضای شورای شهر روز ۱۳ بهمن به بدرقه وی رفته اند یک مورد پرسش برانگیز است.
همچنین استقبال از وی در جشن انقلاب و دهه فجر نیز جای تامل دارد که نام مسئولان سیاسی منطقه نیز رد فهرست حاضران جشن دیده می‌شود. همچنین سنگ تمام باشگاه کوهنوردی منطقه نیز بر شدت مسئله می‌افزاید.
رویدادی که ماجرای رکابزنی دوچرخه سوار رضوانشهری را یادآوری می‌کند. فرهود گودرزی نیز چند بار در شرایطی مشابه توسط مسئولان محلی از جمله علی فتح اللهی فرماندار، اعضای شورای شهر وقت تالش بدرقه شده بود.
گودرزی وقتی به ونیز ایتالیا رسید با چرخشی ناگهانی در مقابل مجسمه برهنه مریم و مسیح متقاضی پناهندگی شده و پرچم دیگری به دست گرفته بود.
گفته های فرد مدعی صعود و شتابزدگی مسئولان تالش باز هم ماجرای دیگری خلق کرده و این روزها از هر کسی که بپرسید تنها به انکار ارتباط خود با این ماجرا می پردازد.