یادداشت رامیز دانشور

تیم ملی فوتبال و کارزار مجادله سیاسی

تالشان نیوز : از هر زاویه ای و با هر دیدگاهی ، فوتبال و تیم ملی برای مردم ایران به سبب وجود حجازی و دایی ها و کریمی و قایقران ها ،عزیزی و ازمون و حاج صفی و غفوری ها که همواره برای مردم شادی افریدند و در بزنگاه های اجتماعی صدای ملت بودند

فارغ از ورزش و زندگی یک نماد ملی محسوب میشود که به هیچ گروه و نهادی جز مردم و احاد جامعه تعلق ندارد.

پیش از شروع مسابقات جام جهانی قطر و همزمان با تشدید نا ارامی ها و افزایش خشونت و از دست دادن ده ها جوان در سرتاسر کشور ، بکش بکش شدیدی بر سر تصاحب مالکیت معنوی تیم ملی و احیانا موفقیت آن آغاز شد و به یک باره فضای عموم جامعه را به دو قطبی تیم ملی حاکمیت یا تیم ملی اپوزوسیون تبدیل کرد.

در این بین بسیاری از فعالین سیاسی و اجتماعی و روزنامه نگاران مستقل داخل کشور و حتی برخی در میان اپوزوسیون خارج کشور سعی بر ان داشتند تا این دیدگاه را میان مردم تبیین کنند که فوتبال و تیم ملی در اوردگاه جام جهانی محل مناسبی برای جدال حوزه ی سیاسی نیست و هیچ گروهی با هر دیدگاهی نباید فضای تیم ملی را به ابزاری در راستای منافع خود به بهانه انتفاع سیاسی از حوادث اخیر کشور گره زند .

به نظر میرسد دیدگاه سوم حاکم بر اغلب جامعه باشد و امروزه باید تیم ملی با رفتار همسو با جامعه و غیر سیاسی هویت نماد ملی خود را فارغ از سو استفاده های ابزاری گروه های سیاسی حفظ کند و در عرصه های بین المللی غرور و افتخار بیافریند چرا که مالک این موفقیت مردم هستند و نه نظام های سیاسی و یا جمعی که خود را اپوزوسیون خطاب میکنند.

رفتار سنجی جامعه نشان میدهد مردم در قبال حواشی جام جهانی تا به کنون کاملا حرکتی مدنی و فارغ از هیاهوی این روزهای کشور را در پیش گرفتند .

به طور مثال با اینحال که اعضای تیم ملی در روزهایی که مردم چشمانشان گریان بود و دلهایشان غصه دار و عزادار ، رفتند و خندیدند و تعظیم کردند

اما مردم گلایه و ناراحتی خود از وضعیت موجود جامعه و از فنی ترین تیم ملی تاریخ کشور را به شکل مدنی با عدم حضور ده ها میلیونی در جشن خیابانی پس از پیروزی مقتدرانه و تاریخی در مقابل تیم ولز نشان دادند ، در حالی سرمست غرور و خوشحالی بودند!

ضمن انکه در نقطه ی مقابل ، هم راستا با برخی گروه های سیاسی به نماد ملی خود پشت نکردند و از برد تیم ملی ناراحت و اندوهگین نشدند و به پروژه ی تنفر سازی از تیم ملی چراغ سبز نشان ندادند

با این توضیح که مردم جشن ملی خیابان را برگزار نکردند ، تا به کسانی که اعضای تیم ملی را به جلسه ای که از ان چند عکس با استایل تعظیم از ورزشکاران بیرون امد ، بردند بفهمانند که بر سر اتحاد ملی و ابراز همدردی و حس نوع دوستی با سایر هموطنان شوخی ندارند

یا در مثالی دیگر میتوان اشاره داشت مردم قبل از شروع مسابقات در استانه دیدار با تیم انگلیس باز به علت انتشار تصاویری از چند بازیکن تیم ملی با اکشن خنده و خوشحالی ، به شکل کاملا مدنی حمایت گسترده و معنوی خود را از اعضای تیم ملی سلب کردند تا جایی که هدایت کنندگان پروژه ی تنفرسازی از تیم ملی غالب شدند و به طور کاملا مشخص فارغ از مباحث فنی تمرکز اعضای تیم ملی را برهم زدند و ان نتیجه خیلی بد رقم خورد‌.

به طور قطع نتیجه حاصله در دیدار با تیم انگلیس را میتوان نتیجه عملکرد مسئولین کشور و فدراسیون و حتی بازیکنان و اعضای کادر فنی قبل از شروع مسابقات قلمداد کرد چرا که در ان برهه حساس بهتر ان بود به جای ان نمایش های بی جا در سکوت روی برنامه های خود تمرکز میکردند .

به طور قطع در پروژه تنفرسازی و یا تصاحب معنوی سیاسی نماد های ملی همچون تیم ملی آبی برای طرفین درگیری گرم نخواهد شد بهتر است سفره ی درگیری شان را جایی دیگر پهن کنند این نماد ها متعلق به مردم است

انتظار میرود در چنین شرایطی کنشگران جامعه با روشنگری خود عرصه جام جهانی فوتبال را که با غرور و هویت ملی گره خورده است ، از اتش مجادله ی سیاسی در راستای منافع گروهی خود مصون دارند.