نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تاریخ یک خرداد یادداشتی به قلم محمدرضا شوق الشعراء در صفحه ۴ سیاسی روزنامه سراسری افتاب یزد به انتشار رسیده است که نویسنده در آن به نقد مدیریت و نگاه مسئولین استانی در عدم توسعه یاقتگی منطقه به خصوص در حوزه منابع طبیعی و جنگل ها پرداخته است.
تالشان نیوز : در جنگل رها شده زیبای گیسوم نشستم و گریستم به حال جنگلی که دارد از بین می‌رود و مردمی که چاره‌ای جز از بین بردن این جنگل زیبا ندارند، چرا که در اینجا هر کس به‌فکر خود است و کسی به فکر امروز و فردای ایران نیست.
در چند کیلومتر مسیر جاده جنگل گیسوم، از ورودی تا پایان، صدها کافه، دکه، غرفه‌های فروش لباس، قلیان و اسباب بازی ایجاده شده است و ده‌ها نفر هم در طول راه تابلو به دست ایستاده‌اند و دنبال مشتری برای اجاره سوئیت و ویلا می‌گردند.
تعجب ندارد در دیاری که انگار فرماندار و شهردار ندارد، گیسوم هم دهیار و مسئول ندشته باشد و اگر چنین جنگلی به این زیبایی در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس بود، با آن چه می‌کردند و مردمانش چه وضع و وضعیتی داشتند و نمی‌دانیم چرا منطقه تالش، فعال و دلسوز محیط زیست ندارد که اگر داشت شاید مسئولان و مدیران آن نیز لااقل نیم تکانی بخود می‌دادند!
اگر به اندازه‌ای که به حجاب زنان و دختران در ساحل و جنگل گیر می‌دهند، به آن‌ها که جنگل و دریا را از بین می‌برند، گیر می‌دادند، وضعیت سواحل و جنگل‌های شمال اینگونه که هست، نبود!
جنگل زیبای گیسوم که یکی از گنجینه‌های به امان خدا رها شده و به‌نوعی بی‌صاحب گیلان و خطه تالش می‌باشد، نیاز به ساماندهی و تغییر وضعیت موجود دارد و دکه‌ها و کافه‌ها و فروشگاه‌های آن باید معدود به چند کافه سنتی شوند که در آن فقط چای آتشی و آش‌های محلی و صنایع دستی به فروش برسد.
با یکی از کافه دارانی که در آنجا سابقه ۱۵ ساله داشت و بومی منطقه بود، پس از نوشیدن یک چایی داغ آتشی صحبت می‌کردیم و می‌گفت در مدت این ۱۵ سال حتی برای یک بار شهردار را در آن منطقه ندیده و او هم از اینکه درختان جنگل دارند کم کم قطع می‌شوند و از بین می‌روند سخت گلایه داشت.
پرسیدیم بابت محل چند اجاره می‌دهید؟ و خندید گفت هیچی و مگر اینجا صاحب دارد که برویم غرفه را از او اجاره کنیم و هرکسی از راه می‌رسد در گوشه‌ای از این جنگل بی‌صاحب به امان خدا رها شده، دکه علم می‌کند و یکی قلیان می‌فروشد و یکی کباب و یکی لباس!
به راستی کدام مسئولی از گیلان و تالش تا به حال از این جنگل بازدیده داشته است و اگر وضع به همین صورت پیش رود، قبل از رسیدن ریل راه آهن رشت- آستارا این جنگل زیبا به همین سادگی از بین خواهد رفت و جنگل گیسوم هم به خاطره‌ها خواهد پیوست. باشد تا قبل از آنکه برجای خالی درختان دکه و کافه ایجاد شود، کسی در تالش برای نجات این جنگل کاری انجام دهد.
ایجاد غرفه و دکه در کل مسیر و همچنین اطراق و آتش افروزی مسافران نیز باید ممنوع شود و همه اینها مستلزم آن است که قاطعیت در دستور کار مدیران تالش قرار گیرد و اما افسوس که کسی به فکر این خطه زیبا نیست و هر کسی در هر گوشه‌ای از این منطقه به فکر منافع زود گذر خود می‌باشد.