نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
استاندار گیلان در حالی که اکثر روزهای هفته در حال سرکشی در شهرهای شرق گیلان میباشد بعد از یک سال غیبت در تالش حضور پیدا کرد و با بهره برداری از چند طرح عام المنفعه یادآور شد مطالباتی چون کمربندی تالش پل اسالم تعریض پل اصلی شهر تالش توسعه شبکه نیمه جان برق حویق و اسالم حمایت از کشاورزان برنج کار و کیوی کار ، تجهیز حوزه بهداشت و درمان به گل نشسته و رونق تولید و اشتغال و صنعت در تالش همچنان یک سرابی دست نیافتنیست.
به گزارش تالشان نیوز بعد از گذشت یک سال از غیبت استاندار گیلان از حضور در شهرستان تالش ، اسداله عباسی سرانجام با انبوهی از وعده های نا محقق دولت سیزدهم در تالش حضور پیدا کرد.
استاندار گیلان در حالی از چند طرح عمرانی و عام المنفعه در تالش به مناسبت هفته دولت بهره برداری کرد که مطالبات اصلی مردم تالش همچنان پابرجاست و سرنوشت پروژه هایی همچون کمربندی تالش پل اسالم تعریض پل اصلی و احداث پل عابر پیاده داخل شهر تالش سد لاستیکی احداث و توسعه شبکه فاضلاب ، کارخانه کومپوست توسعه شبکه نیمه جان برق در بخش حویق و اسالم در ابهام به سر میبرد .
پروژه هایی که به سراب و آرزوی دست نیافتنی برای مردم شهرستان تالش تبدیل شده است در حالی که میتوان شتاب توسعه را در سایر نقاط استان و حتی کشور منهای تالش مشاهده کرد.
حوزه ی کشاورزی شهرستان در طول دولت سیزدهم و مدیریت استاندار گیلان روزهای سیاه و تاریکی را پشت سر گذاشت اما دریغ از یک بار شنیدن درد و آلام این قشر رنجکش که همواره زیر پای بی توجهی مسئولین مورد بی مهری قرار گرفتند.
این در حالیست که با مراجعه ای ساده به پرتابل خبری استانداری گیلان میتوان به ده ها مورد از بازدید و حضور استاندار گیلان در باغات چای و مصاحبت ایشان با چایکاران برای شنیدن سخنان کشاورزان مشاهده نمود.
در عوض اما حاصل حضور نصفه و نیمه و سرپایی استاندار گیلان در بخش پره سر به همراه وزیر کشاورزی ، شد شکستن کمر برنج کاران و مصوب کردن بز خری برنج کشاورزان ان هم به نام خرید تضمینی !!!
در طول یک سال گذشته داد و فغان باغداران کیوی شهرستان که با هر انچه بر سرشان اورده شد باز بی نیاز از دولت کود را چند برابر تهیه کردند و دست به تولید زدند هم نتوانست پای استاندار را به تالش باز کند .
محصولی که امروز در نبود هیچ برنامه ای از سوی دولت جهت اشتغال و تولید به منبع اصلی درامد زندگی و امرار معاش مردم تبدیل شده است ولی با بی تدبیری ها و سوتصمیمات از سوی دولت مردان با بحران و تعارض منافع مواجه است.
اما دریغ از حضور میدانی و عملکرد ملموس استاندار گیلان در راستای رفع مشکلات صادرات این محصول که در بند تصمیمات و لابی سنگین برخی سردخانه داران و همچنین سیاست گذاران در استان مازندران قرار دارد.
در کنار این موارد حتی درد و رنج مردم در حوزه ی بهداشت و درمان شهرستان تالش که در بحرانی ترین شرایط ممکن در ۴ دهه گذشته قرار دارد و به مرکز تولید و توزیع نارضایتی عمومی در جامعه علیه سر تا ذیل نظام و حاکمیت تبدیل شده است نتوانست استاندار گیلان را در طول یک سال گذشته مجاب به حضور در تالش بکند.
حوزه ای که متاثر از تغییرات در سطح دانشگاه علوم پزشکی در بی توجه ای کامل قرار دارد و عملا به دلیل کمبود امکانات اولیه و نبود پزشک به یک کلینیک درمانی بزرگ تبدیل شده است .
این در حالیست که طرح هایی که به دست مبارک استاندار گیلان در شرق گیلان به بهره برداری میرسد و همچنین بازدیدهای ایشان از مراکز درمانی شرق استان قابل مشاهده و احصا برای عموم میباشد!
در شرایطی که بحران در حوزه هایی چون صنعت ، محیط زیست ، اشتغال و گردشگری و همه حوزه هایی که به اختصار اشاره ای شد در استاندار گیلان انگیزه ای و ضرورتی برای حضور در تالش ایجاد نکردبه نظر میرسید بحران آسیب های اجتماعی در تالش از اعتیاد و طلاق و قتل و امار بالای خودکشی در ایشان تلنگری برای حضور در تالش ایجاد میکرد که البته باز به ان ترجیح ندادند !
آسیب های اجتماعی که وجود و رشد شتابان آن در جامعه ی سنتی تالش خبر از یک بحران خانمان سوز میدهد .
البته غیبت استاندار گیلان را تنها به عدم حضور فیزیکی ایشان و مواجه با بحران های منطقه نمیتوان خلاصه کردبلکه عدم نظارت و حضور موثر ایشان در حوزه ی تصمیم گیری در خصوص موضوعات شهرستان تالش نشان دهنده انست که تالش در نزد ایشان در اولویت های تصمیم گیری قرار ندارد.
بلاتکلیفی فرمانداری تالش و همچنین چالش شهرداری تالش را میتوان مصداق این بی اهمیتی موضوعات تالش در نزد استاندار گیلان مثال زد که مشخصا چالش شهرداری تالش دقیقا به سبب کوتاهی استاندار گیلان و قصورات معاون عمرانی استاندار صورت پذیرفت.
به هر ترتیب هفته دولت در دومین سال دولت سیزدهم با بر زمین ماندن مطالبات و پروژه های بزرگ تالش به پایان رسید
اما یک سال گذشته اگر هیچ دستاوردی نداشته باشد اما با عدم حضور میدانی استاندار گیلان در شهرستان تالش و حضور مکررش در شرق گیلان تبعیض میان شرق و غرب گیلان را به اثبات رسید .