یادداشتی از منصور یوسفی دیگه سرایی

لزوم ریشه یابی نزاع و درگیری های اخیر مهاجرین و مسافرین با بومیان منطقه تالش

تالشان نیوز : درگیری غیر بومیان- اعم از مسافرین و مهاجرین – با بومیان منطقه تالش(گیلان) این‌روزها سوژه بسیاری از رسانه‌ها شده‌است.

در واکنش به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌ها کاربران فضای مجازی که اغلب بومیِ منطقه می‌باشند کامنت‌های تند و گاه خشنی گذاشته‌اند. اگرچه این واکنش‌ها نشانه‌ی خشم و نفرت عمومی از عده‌ای غیربومیِ مسئولیت‌نشناس و قانون‌شکن می‌باشد اما اگر این نفرت و خشم به درستی مدیریت و مهار نشود می‌تواند تبعات ناگواری برای منطقه به لحاظ امنیتی داشته باشد.

آیا چاره کار تنها همین واکنش‌های تند است علاج واقعه قبل از وقوع می‌بایست کرد؛

وقتی دهه‌ها پیش تالش در زیر تیغ نگاههای تبعیض‌آمیز و تسویه حساب‌های شخصی، قومی، مذهبی و غیره از سوی بعضی از مسئولین و مدیران شهرستان فرصت‌های شغلی و کاری را از دست داد، کارخانه‌های چوکا و صنایع چوب اسالم تعطیل شد،

در گزینش و استخدام و ….. فرزندان شایسته تالشی از امتیازات شغلی و کاری محروم شدند، و در انتخاب مدیران نگاههای تنگ‌نظرانه مغرضانِ متعصب عده‌ای را بی‌هیچ دلیل موجهی کنار گذاشتند؛

انباشت آن‌همه عقده‌ها، بیکاری و عدم پیشرفت شغلی فرزندان تالش از یک‌سو و گرانی، تورم و فشار اقتصادی از سوی دیگر زندگی را بر روستائیان تنگدست و دیگر محرومان این منطقه تنگ و تنگ‌تر کرد

تا جائیکه برای گذران زندگی چاره‌ای جز پناه بردن به بانک‌ها و دریافت وام به عنوان مسکنی برای درد مزمن خود نمی‌یافتند و هنگامی‌که برای دریافت چند‌تومان وام جهت سرمایه‌گذاری و یا حل معضلات زندگی به بانک‌ها مراجعه می‌کردند با سخت‌گیری‌ها و کاغذبازی‌‌های خسته‌کننده مواجه می‌شدند به ناچار و برای پیشرفت و ارتقای تحصیلی و زندگی فرزندان خود چاره‌ای جز فروش زمین‌های اجدادی خود ولو به قیمت ناچیز نیافتند!

تا در رقابت نابرابر تحمیلی فرزندان‌شان مانند خودشان زیر دست و پای دیگران لِه نشوند-چیزی که خود از آن رنج می‌بردند-!

هرچند از عاقبت این‌کار بی‌خبر بودند و اکنون در زیر پای غیر بومیان به شیوه‌ای دیگر و مانند قبل لِه می‌شوند.

فروشندگان زمین که این‌روزها در زیر پُست‌های رسانه‌ای مورد تهمت و ناسزا قرار می‌گیرند بی‌گناه‌ترین عاملانِ این اتفاق‌اند.

بنگاه‌داران و مشاورین املاک که می‌توانستند برای خدمت به هم‌محلی‌های خود در هنگام معامله- که از سر نیاز و ناچاری صورت می‌گرفت- قیمت زمین را آنچنان بالا ببرند که اگر زمین از دست فروشنده بومی در می‌رفت مفت به دست خریدار غیر بومی نرسد، برعکس عمل کردند و برای چند تومان شیرینی از سوی غیر بومی، یکی از عاملین اصلی ماجرا هستند که متاسفانه در اظهارات کاربران اشاره‌ای به آنها نشده‌است!

عامل اصلی دیگر دهیاران روستاها هستند که برای نفع زودگذر و بعضا در قبال دریافت شیرینی- شاید!- روند خرید زمین و دریافت پروانه ساخت را برای غیر بومیان هموار کردند در حالی‌که این همکاری و کمک را در حق بومیان در مواردی نکردند!

عامل دیگر دولت‌مردان و مدیران شهرستان هستند که در گذشته با نگاههای تنگ‌نظرانه منطقه تالش را محروم نگه‌داشتند و در سال‌های اخیر هم برای رفاه حال مردم و ایجاد اشتغال کاری نکردند و سرانجام جلوی فروش زمین‌های منطقه را با قیمتی پائین و مفت نگرفتند.

مجموعه این عوامل دست در دست هم داد تا تالش و تالشی امروز در خانه خود مورد بی‌حرمتی قرار گیرد و در سرزمین اجدادی‌اش احساس حقارت کند.

اگر امروز مدبرانه و به دور از احساسات با این معضل برخورد نشود دیری نخواهد گذشت که در روستاهای تالش کلیه اعضای شورای اسلامی غیر بومی و نام روستاهای تالش یکی پس از دیگری عوض می‌گردد!

و با عنایت به صحبت‌های معنادار نماینده اصفهان در مجلس، به زودی و با افزایش تعداد شوراهای اسلامیِ اصفهانی در روستاها، شوراهای بخش هم شکل متفاوت‌تری به خود خواهد گرفت و سرانجام رویای آن نماینده که گفته بود: باید استان اصفهان ساحلی داشته‌باشیم، تحقق پیدا خواهد کرد!

از آنجا که نمی‌توان هیچ مالکی را در فروش یا عدم فروش مِلکش مجبور کرد، حداقل برای کوتاه مدت باید مسئولین امر در مورد قیمت‌گذاری زمین‌ها ورود کنند تا هیچ غیر بومی‌ای صاحب زمین مفت نگردد که دو فردای دیگر نگاه ارباب و رعیتی به فروشنده داشته‌باشد.

اما برای دراز مدت لازم است تدابیر دیگری اتخاذ گردد که پرداختن به آن در این گفتار مقدور نیست.

رسانه‌های محلی هم می‌توانند با انعکاس اخبار درگیری‌ها و آگاه‌سازی بومیان در نحوه مواجهه با اخلال‌گران از یک‌سو و فشار بر مسئولین امر در برخورد قاطع با خاطیان و هنجارشکنان از دیگر‌سو، به حل و پیشگیری بحران‌های مشابه کمک کنند.