معاون میراث فرهنگی گیلان :

اعتبارات مرمت میراث فرهنگی گیلان پاسخگو نیاز استان نیست

به گزارش تالشان نیوز : معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان با اشاره به اینکه مسجد اسپیه مزگت رضوانشهر به سرعت نیازمند اعتبارات مرمتی است گفت: با توجه به اقلیم استان، اعتبارات اختصاص یافته برای مرمت بناهای تاریخی کافی نیست.

ولی جهانی در خصوص بنای تاریخی “اسپیه مزگت” واقع در پره سر رضوانشهر که سوژه صفحه های مجازی گیلان شده است افزود: به رغم بودجه ناچیز اعتبارات مرمتی، بخشی از این بنای تاریخی مرمت و سقف موقت برای آن نصب شد تا از شرایط آب و هوایی نامساعد در امان بماند.

وی ادامه داد: متاسفانه پایه های داربست سقف موقت به سرقت رفت و ناچار به جمع آوری سقف موقت شدیم، زیراامکان داشت تخریب سقف موقت به بنای اصلی آسیب برساند.

معاون میراث فرهنگی گیلان اظهار داشت: به دلیل شرایط آب و هوایی گیلان بسیاری از بناهای تاریخی نیازمند مرمت اساسی است و مرمت آنها از عهده اداره کل میراث فرهنگی خارج است و همه سازمان ها، نهادها و مردم می بایستی در این راستا همیار باشند.

مسجد یکهزار و اندی ساله ای که در پره سر به مسجد سفید معروف است ،یکی از بناهای تاریخی استان گیلان با نام اصلی مسجد اسپیه مزگت است که در زبان پهلوی همان مسجد سفید نامیده می شود و در زبان ترکی بنام آق مسجد معروف است.

بنای تاریخی اسپیه مزگت از سال ۱۳۷۹با شماره ۲۷۹۶در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.این بنای تاریخی در دهستان دیناچال و در ۲۰ کیلومتری رضوانشهر در غرب گیلان قرار دارد. شواهد موجود نشان می دهد که بنای مسجد مربوط به دوره سلجوقیان است.

ریش سفیدان منطقه بر این باورند که این بنا، یکی از زیبا ترین بناهای تاریخی گیلان است و احتمال می رود این بنا در کنار شهر یا محلی احداث شده باشد که امروز هیچ اثری از آن نیست.این مسجد طی سال های اخیر متاسفانه برای یافتن اموال و اشیای عتیقه، مورد هجوم میراث خواران فرهنگی قرار گرفته است و قسمت های مختلف بنا به دلیل کند و کاو حفاران اشیای عتیقه تخریب شد. بر روی دیوارهای این مسجد کهن، آثاری به خط کوفی دیده می شود که آیاتی از قرآن مجید و آیه هفدهم سوره مبارکه توبه است.

دکتر منوچهر ستوده در کتاب «از آستارا تا استار آباد» این بنا را یکی از عجایب هفتگانه گیلان نامیده است. او بر این باور است که بیشتر سفال‌های پیدا شده از کاوش‌های باستان‌شناسان مربوط به دوره‌ ایلخانی است و معماری این بنا معماری بومی نیست، اما با معماری بومی گیلان به زیبایی تلفیق شده است./ ایرنا