نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تعامل سازنده، نه تهدیدی برای استقلال، بلکه پلی برای پیشرفت و رفاه ملی است؛ پلی که عبور از آن نیازمند خرد جمعی، همبستگی داخلی و سیاست‌گذاری واقع‌گرایانه است.
تالشان نیوز : یادداشتی از دکتر وحید فرحی دیگه سرا / در دنیای به‌هم‌پیوسته امروز، اقتصاد دیگر محدود به مرزهای جغرافیایی نیست. کشورها برای رشد پایدار، افزایش رفاه عمومی و بهبود معیشت مردم، نیازمند نوعی تعامل هوشمندانه و متوازن با جهان هستند؛ تعاملی که بر پایه احترام متقابل، منافع مشترک و حفظ استقلال ملی شکل گیرد.
ضرورت ارتباط اقتصادی در عصر جهانی‌شدن
تحولات اقتصادی جهانی در دهه‌های اخیر نشان داده است که کشورهایی که توانسته‌اند با حفظ اصول و ارزش‌های خود، در مسیر همکاری‌های اقتصادی، علمی و فناورانه بین‌المللی حرکت کنند، از رشد اقتصادی بالاتر، اشتغال پایدارتر و رفاه اجتماعی بیشتر برخوردار شده‌اند. تعامل با جهان به معنای وابستگی نیست، بلکه راهی برای استفاده از ظرفیت‌ها، بازارها و تجربیات جهانی است تا بتوان از فرصت‌ها برای توسعه ملی بهره برد.
تعامل هوشمندانه؛ کلید رشد پایدار
در شرایط کنونی، اقتصاد کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند بهره‌گیری از دانش، فناوری و سرمایه‌های جهانی است. همکاری در زمینه‌هایی چون صنایع دانش‌بنیان، انرژی، کشاورزی، گردشگری و صادرات غیرنفتی می‌تواند زمینه‌ساز افزایش اشتغال و رونق تولید داخلی شود. در این مسیر، تقویت دیپلماسی اقتصادی و ایجاد پل‌های ارتباطی میان بخش‌های خصوصی داخلی و بازارهای بین‌المللی، از الزامات جدی است. تجربه کشورهای موفق در آسیا و آمریکای لاتین نشان می‌دهد که تعامل سنجیده با جهان نه‌تنها مانع پیشرفت نیست، بلکه موجب افزایش قدرت ملی و کاهش آسیب‌پذیری اقتصادی نیز می‌شود.
تأثیر تعامل بر معیشت مردم
بهبود معیشت خانوارها در گرو افزایش تولید، ثبات قیمت‌ها و اشتغال پایدار است. هرچه امکان صادرات محصولات ایرانی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و انتقال فناوری بیشتر شود، فرصت‌های شغلی افزایش یافته و تورم مهارپذیرتر می‌شود. از سوی دیگر، تعاملات علمی و اقتصادی می‌تواند موجب ارتقای کیفیت آموزش، بهبود نظام سلامت و رشد فناوری‌های داخلی گردد که در نهایت سطح زندگی مردم را بالا می‌برد.
حفظ استقلال در بستر همکاری
تعامل با جهان، به معنای چشم‌پوشی از اصول یا ارزش‌های ملی نیست؛ بلکه تعریفی تازه از استقلال هوشمندانه است. استقلال امروز یعنی توانایی انتخاب مسیر توسعه با آگاهی، نه انزوا. در این چارچوب، همکاری با کشورها و سازمان‌های بین‌المللی می‌تواند با حفظ خطوط قرمز و منافع ملی، به شکوفایی اقتصادی کشور کمک کند.
نتیجه‌گیری
در نهایت، گفت‌وگو و همکاری با جهان ابزاری برای افزایش قدرت اقتصادی، کاهش فشار معیشتی و ارتقای جایگاه کشور در نظام بین‌الملل است. بهره‌گیری از فرصت‌های جهانی با تکیه بر دانش و توان داخلی، می‌تواند مسیر توسعه‌ای پایدار، مردم‌محور و مقاوم را هموار سازد. تعامل سازنده، نه تهدیدی برای استقلال، بلکه پلی برای پیشرفت و رفاه ملی است؛ پلی که عبور از آن نیازمند خرد جمعی، همبستگی داخلی و سیاست‌گذاری واقع‌گرایانه است. با امتنان وحید فرحی دیگه سرا