جناب آقای دکتر آقایی! آمدی جانم به قربانت ولی بازم بیا

تالشان نیوز : مقدمتان را گرامی می‌دارم.

این‌بار سرزده آمدی ولی بار دوم و بارهای بعدی را با هماهنگی بیا.

بگذار اعلام کنند که می‌آیی؛ تا حداقل آنهایی که گِله دارند از روند مدیریت این سیستم بیمار- که خود متولی درمان بیماران است- هم، بیایند و بی‌واسطه دردشان را فریاد بزنند.

بیمارستان-همانند بسیاری از سازمانها و ادارات دیگر- با دخالت‌ نیروهای کار نابلدِ خارج از بیمارستان مدیریت می‌شود.

مشکل مالی یکی از مشکلات بیمارستان است که از قضا مشکل جدی هم هست اما لابی‌گری و رابطه‌بازی و حذف و به حاشیه‌راندن کاربلدها و نیروهای دلسوز، بخش دیگر ماجراست که حتی با تزریق پول و منابع مالی هم، این درد مزمن درمان نمی‌شود.

اینجا کار را به دست افرادی می‌سپارند که به آرمان‌‌ها و آرزوهای لابی‌گران متعهد باشد نه در اداره امور متخصص!

اینجا نه تنها انتخاب مدیران و مسئولان بخش‌ها، حتی اقدامات ریز و کوچک دیگر هم با چراغ سبز دیگران انجام می‌شود.

اینجا حتی برای انتخاب پرستار نمونه- که چک لیست تعریف شده‌ای دارد- هم باید نفوذ کنند و نظر بدهند.

اینجا حرف زیاد است اما گوش شنوایی در کار نیست.

بیمارستانی با دویست و اندی تخت، نیازمند تیمی‌است توانمند و قوی، آشنا به نقاط کور، دارای انگیزه، مستقل و غیر وابسته؛ که اولویتش حل مشکلات و رفع دغدغه‌های مردم باشد نه تلاش برای حفظ جایگاه و ارتقاء، اما عملاً اینگونه نیست.

اینجا بیمارستان است اما خود بیمار است و نیازمند توجه و مراقبت.

اینجا را دریاب.