نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تالشان نیوز : روز شعر و ادب پارسی در ایران به‌طور رسمی به یادبود یکی از بزرگترین شاعران و ادیبان ایران، محمدحسین شهریار (زاده: ۱۲۸۵ – وفات: ۱۳۶۷)، انتخاب شده است. این روز که مصادف با ۲۷ شهریور ماه هر سال است، به‌منظور گرامیداشت یاد و خاطره این شاعر بزرگ و به پاس خدمات ارزشمند وی به فرهنگ و ادب ایران زمین تعیین شده است. شهریار، که نام اصلی او سید محمدحسین بهجت تبریزی است، یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران به شمار می‌رود.
شهریار با سرودن اشعار زیبا و پر معنا، جایگاهی ویژه در ادبیات فارسی پیدا کرده است. وی علاوه بر دیوانِ اشعارِ معروفِ خود مانند مجموعه پنج جلدی و دیوان ترکی که از مهم‌ترین آثار شهریار هستند. حیدربابایه سلام را به زبان آذری سروده که در میان مردم آذربایجان جایگاه ویژه‌ای دارد.
زبان فارسی یکی از قدیمی‌ترین و غنی‌ترین زبان‌های دنیا است که با تاریخی هزاران ساله، فرهنگ و تمدن ایرانی را به جهانیان معرفی کرده است. ادبیات فارسی با شاعران بزرگ و آثار جاودانه‌ای که دارد، همواره مورد توجه ادیبان و دانشمندان دنیا بوده است. روز شعر و ادب پارسی فرصتی است که از این میراث گران‌بها قدردانی کنیم و به اهمیت حفظ و گسترش آن پی ببریم.
زبان فارسی از دوران باستان تا کنون همواره به‌عنوان یکی از ارکان اصلی فرهنگ و تمدن ایرانی مطرح بوده است. این زبان نه تنها وسیله‌ای برای انتقال مفاهیم و اندیشه‌ها بوده بلکه به‌عنوان نمادی از هویت ایرانی در برابر هجوم فرهنگ‌ها و زبان‌های خارجی عمل کرده است. از این رو، حفظ و گسترش زبان فارسی به‌عنوان یک وظیفه ملی بر عهده هر ایرانی است.
ادبیات فارسی، با آثار شاعران بزرگی چون فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی، و خیام، به یکی از منابع الهام‌بخش ادبیات جهانی تبدیل شده است. آثار این شاعران نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای جهان ترجمه شده و مورد استفاده قرار میگیرد. بسیاری از دانشمندان و فرهیختگان خارجی، از ادبیات فارسی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع الهام‌بخش در آثار خود یاد کرده‌اند.
این روز فرصتی است برای ترویج فرهنگ مطالعه و آشنایی بیشتر نسل‌های جوان با آثار بزرگان ادب فارسی. برگزاری جلسات شعرخوانی در روز شعر و ادب فارسی، معرفی کتاب‌های ادبی و برنامه های فرهنگی، می‌تواند نقش مهمی در تشویق جوانان به مطالعه و علاقه‌مند شدن به ادبیات فارسی داشته باشد..
با درود فراوان محمد پوریاور دکترای تخصّصی زبان و ادبیات پارسی فرهنگی و مدرّس دانشگاه