تالشان نیوز : فرض کنید حکومت مانع از ورود دانش‌آموزان و دانشجویان بدحجاب به مراکز آموزشی شود.
از ورود زنان بدحجاب به فرودگاهها، مترو و ترمینال‌های مسافربری ممانعت کند.

رستوران‌ها، فروشگاهها، داروخانه‌ها و دیگر اماکن خدمات‌دهیِ عمومی را ملزم به عدم پذیرش زنان بدحجاب کند و در صورت خدمات‌دهی، آن اماکن را پلمپ کند.
در ورودی پارک‌ها و تفرج‌گاهها، ماموران از ورود زنان بدحجاب به داخل ممانعت کنند.
بیمارستان‌ها و مراکز درمانی از پذیرش بیماران و همراهانِ بدحجاب امتناع کنند و هکذا…

سوال این‌است:

۱- آیا این اقدام به منزله پیروزی و موفقیت حاکمیت در اجرای قانون حجاب است؟

۲- چه کسی پاسخگوی وضع معیشت آن بخش از جامعه که کسب ‌و کارشان از این بابت زیان دیده‌است، خواهد بود؟

۳- اگر اجبار و فشار بیش از حد سبب گسترش ناامنی بیشتر در جامعه شد، آن‌وقت چه کسی مسئول است؟

۴- دانش‌آموزان و دانشجویانی که به دلیل عدم رعایت حجاب از حضور در سر کلاس درس محروم می‌شوند، سر از کجا در می‌آورند؟

۵- مراکز درمانی که طبق قانون موظف به ارائه خدمات به تمام مراجعه کنندگان بدون توجه به دین، مذهب، نژاد، سن، جنس، فرهنگ، پوشش و…. هستند، آیا با الزام به عدم رعایت قانون حرفه‌ای، راه را برای قانون‌گریزی و قانون‌شکنی بیشتر هموار نمی‌بینند؟

۶- درآمدهای دولت تا حدود زیادی متکی بر اخذ مالیات از مشاغل مختلف است، این اقدام به درآمد عمومی دولت آسیب نمی‌زند؟

۷- در قرآن آمده‌است در شرایط اضطرار، حرام حلال می‌شود! آیا وضعیت فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جامعه بخصوص در روزهای اخیر بیانگر شرایط اضطرار و بحران نیست؟ آیا برای خروج از این بحران و حل آن نمی‌شود در #قانون حجاب #بازنگری کرد؟

۸- در علوم پزشکی و در درمان بیماران از روش‌ها و داروهای مختلفی می‌توان استفاده کرد اما پزشکان حاذق و باتجربه همیشه از روش‌ها و داروهایی استفاده می‌کنند که کمترین عوارض و بیشترین اثر مثبت را داشته باشند. این اصل که اصطلاحا “هزینه-فایده” نامیده می‌شود در تمام علوم کاربرد دارد. چه اشکالی دارد در مملکت‌داری هم از این اصل استفاده شود؟ شیوه‌ای که تاکنون برای مقابله با بدحجابی در پیش گرفته شده‌است کمترین فایده و بیشترین هزینه را در بر داشته‌است. آیا وقت آن نرسیده‌است که در روش‌‌های برخورد با بدحجابی تجدید نظر شود؟

۹- در یک جامعه‌ی ملتهبِ دوقطبی هیچ قشر و گروهی احساس آرامش و امنیت نمی‌کند. از آنجا که بنی آدم اعضای یکدیگرند، گاه اتفاق می‌افتد بینِ – اصطلاحا – آمر به معروف و فرد بدحجاب نسبت و خویشاوندی وجود دارد. آیا این شیوه‌ی برخورد به صله‌ی رحم، مودت، دوستی و خویشاوندی در جامعه لطمه نمی‌زند. آیا نتایج حاصل از این روش‌های برخورد برای حاکمیت مهم نیست؟

۱۰- دولت و حکومتِ مقتدر، اقتدارش را از مردم می‌گیرد، قرار دادن مردم در مقابل مردم و یا مردم در مقابل حکومت تنها به اقتدار حاکمیت، تمامیت ارضی، وفاق، همدلی و انسجام ملی آسیب می‌زند. این شیوه‌ی مواجهه و برخورد با پوشش زنان حتی به صلاح حاکمیت و نیروهای آمر به معروف هم نیست! آیا گمان نمی‌کنید که این اقدامات نوعی خودزنی می‌باشد؟

۱۱- سخن آخر اینکه؛ این دو آیه از قرآن را فصل‌الختام این مناقشه قرار دهیم:
لَا اِکراهَ فِی‌الدِّین………..
لَکُم دینُکُم وَ لِیَ دین..