آخرین ضربه بر پیکره بی جان رودخانه قزل اوزون

رییس جمهور محترم در مبارزات انتخاباتی و پس از آن بر انجام کارها بر اساس کار کارشناسی تاکید کرد. حالا اما آقای پزشکیان به قولی یک سر دارد و هزار سودا.

به گزارش تالشان نیوز به نقل از منشور اقتصاد ، او یک حرفی زده است. وزرا ، معاونان وزرا و دیگر مقام های اجرایی باید حرف گوش کن باشند.

عباس علی‌آبادی با رای مجلس وزیر نیرو در دولت چهاردهم شد او در دولت سیزدهم، سمت وزیر صنعت، معدن و تجارت را برعهده داشت. علی‌آبادی اگرچه مکانیک خوانده است اما فعالیت در جهاد سازندگی، مشارکت در اجرا و مدیریت پروژه‌های نیروگاهی کرخه و کارون ۳، مدیریت‌عاملی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران را هم در کارنامه دارد پس او باید بهتر حال و روز وخیم بی آبی و خشکسالی در ایران را درک کند. نفس رودخانه قزل اوزن به شمارش افتاده است.آیا آقای عباس علی‌آبادی این را می داند اگر نمی داند بد نیست او را در جریان رودخانه ای که در شرایط فعلی آب در آن به سختی جریان دارد قرار دهیم.

رودخانه قزل اوزن از ارتفاعات چهل چشمه دهستان سارال بخش دیواندره شهرستان سنندج سرچشمه می گیرد وپس از عبور از استانهای کردستان ،زنجان ،اذربایجان شرقی و اردبیل به دریای خزر می رسد و به سد منجیل در استان گیلان می ریزد.

طول این مسیر حدود ۵۰۰کیلومتر است که بیش از نیمی از آن در خاک استان زنجان جریان دارد . اما اکنون دو خطر جدی که این رودخانه را تهدید می کنند انتقال آب به دشت اردبیل وسد سازی های بی رویه وغیر کارشناسی.

اما آنچه که بیشتر در این گزارش می خواهم به آن بپردازم اخیرا فراخوانی توسط شرکت آب منطقه‌ای اردبیل مبنی بر انتقال آب از این رودخانه به شهر اردبیل جهت شرب و صنعت صورت گرفته است.

متن فراخوان مطابق مجوز ابلاغ شده از سوی وزارت محترم نیرو در نامه شماره ۹۳/۷۰٫۱۵۴۹م مورخه ۹۳٫۰۴٫۰۹ حجم آب تخصیص داده شده به منظور کمبود نیاز شرب و صنعت محدوده اردبیل تا افق ۱۴۲۰معادل ۵۰میلیون متر مکعب در سال از طریق خط انتقال با ظرفیت ۱۵۸۰لیتر در ثانیه اعلام گردیده است.

اولین سوالی که مطرح است آیا شهر اردبیل حق آبه ای از این رودخانه دارد یا خیر که قطعا جواب منفی است چون شهر اردبیل حق آبه ای از این رودخانه ندارد و جنوب استان یعنی شهرستان های خلخال وکوثر از این رودخانه حق آبه دارند که برای این انتقال حتما باید رضایت مردم این منطقه گرفته شود.

شایان ذکر است چند سالی است که این رودخانه با شروع فصل تابستان کاملا می شود.با توجه به اینکه قزل اوزن بیش از نیمی از آبیاری استان گیلان و زنحان عمدتاً اراضی وسیع کشاورزی در فومنات ،منجیل،رودبار ،طارم،گیلوان ودشت های مرکزی وشرق گیلان را تامین می کند اگر مدیریتی در خصوص حق آبه ها صورت نگیرد می تواند به تبعات اجتماعی و همزمان با طرح مسایل امنیتی ،نابودی اقتصادی تعدادی از شهرستان ها را به همراه داشته باشد با توجه به اینکه در فراخوان شرکت آب منطقه‌ای اردبیل هدف از انتقال برای شرب و صنعت درج شده است ولی نظر کارشناسان وزارت نیرو با توجه به آزمایش های متعدد صورت گرفته از این رودخانه بارها اعلام کردند که این آب به دلیل املاح ورسوب بالا قابلیت شرب ندارد.

از طرفی انتقال آب بین حوزه‌ای نیز از نظر کارشناسان محیط زیست وزارت نیرو غیر علمی وغیر کارشناسی است هدف از انتقال قطعا برای صنعت می تواند باشد که این عمل را نیز اکثر کارشناسان به دلیل هزینه بالا وغیر اصولی بودن آنرا تایید نمی کنند و احداث یا انتقال کارخانه های آب بر به نزدیکی منابع آب پیشنهاد می دهند سوال دومی که مطرح می شود این است که چرا این مصوبه که ده سال از زمان اخذ آن گذشته تاکنون اجرایی نشده والان که کشور در وضعیت نامناسب آبی قرار دارد تعدادی از مسولین اردبیل اصرار بر این انتقال آب غیر کارشناسی دارند ؟

آیا قول های انتخاباتی در این موضوع دخیل است ؟ بهر حال از رییس جمهور محترم که همیشه بیان داشتند که کارهاباید با نظر کارشناسان صورت پذیرد درخواست داریم نظر کارشناسان وزارت نیرو ومحیط زیست و کشاورزی را اخذ نمایند واین طرح غیر کارشناسی که بیش از ده سال از مصوبه آن گذشته واجرایی نشده است را ابطال نمایند همچنین از نمایندگان محترم استانهای زنجان ،گیلان،اذربایجان شرفی واردبیل نیز تقاضا می شود از هزینه هدر رفت چندین هزار میلیاردی جلوگیری کرده و باعث مهاجرت تعداد زیادی از کشاورزان جوانان این مناطق به دیگر استان ها نشوند.

رسول محمدی /طارم کارشناس محیط زیست