نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
طاها عبدالهی
گره های ترافیکی مسیر رشت به آستارا درون شهرهای کوچک عبوری مسیر به یک مشکل اساسی درطول سال مبدل شده است. این مشکل ازپونل تا آستارا به چشم می‌خورد. پل شهرلیسار مرکز بخش کرگانرود تالش در۱۷ کیلومتری مرکز این شهرستان نیز یکی ازاین موارد است. این شهر اکنون ۲ پل بتنی قدیمی وتازه ساخت دارد ولی به دلیل عدم آزادسازی مسیر پل جدید به سمت تالش، مشکل ترافیکی همچنان دیده می‌شود.
موضوع خرید 6 باب مغازه جنوب پل جدید به محل اختلافی ۷ ساله میان اداره کل راهداری وحمل ونقل جاده ای وشهرداری لیسار مبدل شده است.
ویژه نامه استانی شماره ۷۳۹۹ روزنامه همشهری طی گزارشی به این مورد اشاره کرده وبه نقل ازبابک باباخانی شهردار لیسار می‌نویسد: “شهرداری هیچ تعهدی برای تملک نداده است. ازطرفی خرید واحدهای تجاری دهانه پل درتوان مالی شهرداری لیسار نیست وپرداخت مبالغی درحد یک میلیارد تومان را می‌طلبد. وی اظهار می‌کند: چندی قبل استدلال ماکان پدرام نماینده وقت شرکت ساخت و توسعه زیرساخت های حمل ونقل کشور درگیلان به عنوان زیرمجموعه ای از وزارت راه وشهرسازی این بود که ساخت پل در داخل لیسار ازسوی این شرکت صورت گرفته است. محدوده درون شهرها به این شرکت ارتباطی ندارد ومجموعه شهرداری لیسار باید به خرید ۶ مغازه، تخریب وآزادسازی مسیر اقدام کند”.
بازار میوه و تره بار لیسار دقیقا درمحل منازعه این ۲ سازمان قرار دارد. این روزها مغازه های بارفروشان به عنوان عامل ترافیک دهانه پل معرفی می‌شوند. جایی که محصولات کشاورزی جالیزی وباغی روستاهای اطراف شهر واین بخش در۱۸ واحد میوه وتره بار به صورت امانت فروشی معامله می‌شوند. گیلاس، آلوچه ، آلو، پرتقال، کیوی، ازگیل، لیمو، گوجه فرنگی، بادمجان، خیار، کدو، قارچ، توت فرنگی، غوره وانگور، فلفل، سیر، پیازمحلی، میوه های وحشی جنگلی، گردو وانار ازجمله این محصولات هستند که به شهرهای مختلف استان از جمله رشت، انزلی وآستارا فرستاده می‌شوند. پیاده سازی وبارگیری همین محصولات توسط خودروهای وانت وسواری درکنار جاده ومجاور پل مشکلاتی برای عبور خودروها وبی نظمی رفت وآمد ایجاد می‌کند. گرچه تابلوهای پارک ممنوع نصب شده اما حجم مبادلات وپارک خودرو خریداران بیش ازحد تصور است.
شهرداری لیسار نیز به چاره اندیشی پرداخته ونخست نفراتی پارکبان برای ساماندهی درنظر گرفته که کافی نبوده است.
گزینه جدید این است که این بخش بازار به جای دیگری منتقل شود. محلی درخیابان ملاصدرا ومجاور زمین مینی فوتبال چمن مصنوعی که پیش از این پارک عمومی بوده است. شهردار فعلی تصمیم گرفت تا پارک ساخت شده به وسیله شهرداران قبلی را به نقطه دیگری منتقل کند وطی چند سال گذشته از آن برای دپوی شن وماسه شهرداری بهره ببرد. اکنون همین محل جایی برای ساخت ۱۸ غرفه است.
شهرداری طی مراسمی که صبح روز سه شنبه ۱۷ فروردین برگزار شده غرفه های تکمیل نشده را افتتاح کرده وصدای معترضین بلند شده است.
یکی ازشهروندان که عضو نخستین دوره شورای شهرلیسار بوده مدعی شده مالک زمین محل ساخت غرفه ها است. محمدقلی آقاجانی با انتقاد ازتصمیم شهردار واعضای شورای شهر برای ساخت غرفه ها دراین محل می‌گوید: این زمین متعلق به من است که برای آن سندثبتی نیز دارم. زمانی که درسال ۱۳۸۰ رییس شورای شهر و شهرستان تالش بودم بنا به درخواست علی فتح اللهی شهردار وقت لیسار وفرماندار فعلی رشت برای ساخت پارک دراختیار شهرداری قرار دادم. هیچ انتقال مالکیتی به شهرداری انجام نشده وهمچنان اصرار دارم این مکان به وضع سابق برگردد وبه عنوان پارک عمومی مورد استفاده شهروندان قرار گیرد.
سمت دیگر ماجرا نیزکسانی هستند که سال‌ها دربازار شهر خریدوفروش کرده‌اند. یکی از بارفروشان درباره فرآیندی که به این وضع منجر شده با ارایه مدارکی اظهار می‌کند: شهرداری بابت ترافیک پل باجمع آوری امضا از بارفروشان قول تهیه یک زمین مناسب را داده بود. اما به محض پایان جمع آوری امضا واجاره زمین ازشرکت آب منطقه‌ای بدون نظر ما و به اختیار خود فردی رابه عنوان نماینده برگزیده وشخصی را پیمانکار ساخت وساز ۱۸غرفه کرده است.
بهمن کریمی همچنین نامه سربرگ دار با امضای شهردار را نشان می‌دهد که ازآنها خواسته تا بابت خرید هرغرفه مبلغ ۲۰میلیون تومان برای پیش پرداخت و۲۵ میلیون دیگر برای قسط بعدی به حساب بانکی پیمانکار منتخب شهرداری واریز کنند. نامه‌ای که درآن نوشته شده درصورت انصراف خریدار پول وی برگردانده نمی‌شود.
وی درهمین مورد اضافه می‌کند: شهردار لیسار قصد فروش غرفه‌های ۱۵متری تکمیل نشده با کمتر از ارزش واقعی به آنها را دارد. این مبلغ نیزتنها شامل ساخت اسکلت ودیوارچینی می‌شود وبقیه هزینه ها باید توسط خریداران انجام شود.
عظیم پوررضا ازقدیمی های این بازارهم تاکید می‌کند: مغازه های بارفروشان هم اکنون ۳۰تا ۱۵۰متر مساحت دارد وما نمی‌توانیم جعبه ومحصولی دراین غرفه ها نگهداری کنیم. همچنین بیشتر خریدو فروش بامسافران عبوری مسیر تالش به آستارا وبالعکس است ومحل معین شده ازجاده اصلی حدود ۳۰۰متر فاصله دارد وتقاطع مناسبی برای وورد وخروج خودروها به سمت آن موجود نیست. وی همچنین با اشاره به تصمیم بارفروشان برای انتخاب محلی برای کار می‌گوید: شهرداری اجازه کار درسطح شهر به ما نمی‌دهد و با پایان ساخت غرفه ها مامورین سدمعبر به سراغ می‌آیند. چنانچه شهرداری برای کار درمحل ساخت غرفه‌ها اصرار کند ما به بازار روستای قلعه بین در جنوب لیسار وخارج ازمحدود شهری می‌رویم. این مکان که سال‌ها انبار عمل آوری گوجه فرنگی بوده اگرچه حدود یک ونیم کیلومتر بامحل بافت متراکم بازار فاصله دارد و برای تردد مردم محلی مشکلاتی ایجاد می‌کند اماچون درمسیر راه ترانزیتی است مشتری‌ها راحفظ می‌کند.
البته این تمام ماجرا نیست ومکان بازاچه که بنام چهارفصل نامگذاری شده درست درفاصله ۲۰متری رودخانه قرار دارد. حریم کیفی ساخت وساز درنزدیکی رودخانه ۱۵۰متر است وشرکت آب منطقه ای با شرط عدم ساخت اعیانی، عدم آلودگی محیط زیست ونبود تنش اجتماعی حاضر شده این زمین را اجاره بدهد.
سخنگوی پنجمین دوره شورای شهر لیسار درپاسخ به پرسش خبرنگار تالشان نیوز درباره مکان یابی این بازار درحریم رودخانه وابراز نارضایتی ها می‌گوید: برای ساماندهی با اجاره ۵ ساله زمین ازشرکت آب منطقه‌ای گیلان مجاور پارک کودک ومحل زمین مینی فوتبال بازار میوه وتره بار می‌سازیم. مکان دیگری را نیافتیم وقرارداد باشرکت آب منطقه‌ای قابل تمدید است.
سیدحمداله سیدترابی درخصوص گفته های معترضین تصریح می‌کند: آنها ازمیان خود نماینده برگزیده‌اند وپیمانکار منتخب آنها این بازار رامی‌سازد که باحضور مسوولین محلی درخیابان ملاصدرا افتتاح شده است. بیشتر میوه فروشان ازاین کار راضی هستند وشهرداری اجباری برای ورود فعالان میوه وتره بار به این بازار ایجاد نمی‌کنند وآنها می‌توانند در هرجایی خرید وفروش کنند.
این روایت کسانی است که حاضر شده‌اند با خبرنگار پایگاه مرور گفتگو کنند وبابک باباخانی شهردار لیسار نیز به تماس ها پاسخی نمی‌دهد.